Superprodukt tygodnia- porzeczki

Porzeczki są bardzo wartościowymi owocami. Mają bogaty skład chemiczny i są zasobne w wiele cennych dla zdrowia składników. W celu poprawy zdrowia polecane są głównie porzeczki czerwone i czarne. Mają one zróżnicowany skład chemiczny i co za tym idzie, odmienne właściwości prozdrowotne.

PORZECZKI CZERWONE

Owoce porzeczki czerwonej mają znaczenie dietetyczne, wynikające ze stosunkowo dużej zawartości witaminy C, prowitaminy A, soli mineralnych, cukrów i kwasów organicznych. Spożywanie tych owoców jest zalecane w przeziębieniach, grypie czy anginie. Dzięki bogatemu składowi chemicznemu owoce te posiadają właściwości oczyszczające, odświeżające, moczopędne, przeczyszczające, wzmacniające, odtruwające oraz tamujące krwawienia. Spożywanie porzeczki czerwonej jest zalecane w wielu schorzeniach, takich jak reumatyzm, brak łaknienia, kamienie moczowe, niestrawność spowodowana niedoborem soków trawiennych, niewydolność wątrobowa lub przewlekłe schorzenia wątroby, zapalenie dróg moczowych, zaparcia, kolki, migreny, dolegliwości serca, a nawet miażdżyca naczyń. W porównaniu do porzeczki czarnej owoce porzeczki czerwonej mają kilkakrotnie mniejsze stężenie przeciwutleniaczy, co jest spowodowane niższą zawartością witaminy C i polifenoli takich jak antocyjany.

PORZECZKI CZARNE

Skład ilościowy owoców czarnej porzeczki zależy od stopnia dojrzałości oraz odmiany. Zawartość cukrów wynosi średnio 7%, z czego fruktoza stanowi 45%, glukoza 40%, a sacharoza 15%. Ilość kwasów zawartych w tym owocu to 3-5%, z czego 88% stanowi kwas cytrynowy, a 12% kwas jabłkowy. W miarę dojrzewania maleje zawartość kwasu jabłkowego, natomiast wzrasta ilość cukrów. Do niezwykle ważnych związków chemicznych należą polifenole.
W owocach czarnej porzeczki występują:

• Kwasy fenolowe: protokatechowy, p-kumarowy, kawowy, ferulowy, chlorogenowy i neochlorogenowy,
• Flawonoidy: katechina, epikatechina, procyjanidyny, rytyna, kwercetyna, myricetyna, kempferol i antocyjany.

Czarna porzeczka jest niezwykle bogatym źródłem witaminy C. Jej zawartość to 100-300 mg/ 100g. Nie jest to jednak jedyna witamina występująca w tych owocach, ponieważ zawierają one jeszcze witaminę B1, B2, B6, PP, K oraz prowitaminę A, z tym że w mniejszych ilościach. Składnikami czarnej porzeczki są także związki mineralne, przede wszystkim potasu, sodu, wapnia, fosforu, siarki i magnezu oraz mikroelementy (chlor, żelazo, cynk, miedź, bor, jod, kobalt, molibden i mangan). Skład chemiczny jest uzupełniany przez pektyny, które redukują poziom cholesterolu, zapobiegając miażdżycy oraz zwalniają wchłanianie cukru, co jest szczególnie istotne dla osób chorych na cukrzycę. Związki te zapobiegają także kamicy żółciowej oraz pomagają usuwać toksyny z przewodu pokarmowego. Znaczenie czarnych porzeczek jako środka leczniczego dzięki zawartym w nich cennych składników wzrasta już od połowy XV wieku, kiedy stosowano je w Niemczech jako domowy lek na żołądek, gorączkę i pragnienie. W medycynie ludowej owoce czarnej porzeczki stosowano jako lek na trudno gojące się rany, wrzody i ukąszenia owadów, a także stany zapalne jamy ustnej, anginę, reumatyzm, nadciśnienie, arteriosklerozę, biegunkę i kamicę nerkową. Obecnie czarna porzeczka jest używana pomocniczo w leczeniu miażdżycy oraz jako środek wzmacniający dla dzieci, osób w podeszłym wieku i rekonwalescentów.